Ja joh. Vergeet die schouders en die knieën. Die kennen we nou wel.
En who needs een papegaaitje anyway? Bekkenbodem… leef JIJ nog? Een helder ‘Ja, mevrouw ik ben er nog’ mag ik hopen mama’s, want wat een Prachtig stukje lijf is dat zeg, die bekkenbodem. En wat zit ie toch nog in weinig kinderliedjes, verhaaltjes, spelletjes, TV-programma’s, biologieboekjes, etc. Een beetje meer aandacht mag best.
En dan heb ik het niet over de ‘Voorbips’ en de ‘Pielemuis’ zelf hè? Want dat is nou net níet bepaald iets waar te weinig aandacht voor is bij onze bloedjes. De gemiddelde kleuter pikt de diverse benamingen voor geslachtsdelen sneller op dan ál het andere van de héle wereld dat je maar in zijn/haar vocabulaire zou willen stoppen. Nee, waar we het vaker over moeten hebben met ze, is over wát de magic power is, die ervoor zorgt dat die onderdelen gewoon doen wat ze moeten doen. En over hoe ze daar vooral ook zelf invloed op hebben.
Over gaan als je voelt dat je moet gaan.
Over geen ‘voor-de-zekerheid’-plasjes doen.
Over niet persen als je plast.
Over hoe zit je op de pot?
Over lekker kunnen loslaten als je spannende onderbuikgevoelens hebt. Enfin, over de bekkenbodem dus.
MAAR… weten we zelf daarvoor wel genoeg?
Uit Belgisch onderzoek onder 212 jonge vrouwen (Hedwig, 2016), bleek dat 93% vond dat zij te weinig wisten van de bekkenbodemspieren. 58% wist überhaupt niet dat er drie openingen waren in de vrouwelijke bekkenbodem. Een Belgenmop is dan zo gemaakt natuurlijk, maar serieus: als ik zo eens een beetje om me heen kijk en luister, ben ik bang dat er bij ons toch ook nog wel wat winst te halen is. De bekkenbodem associëren met poep, pies en seks dat kunnen we allemaal wel. We weten dat lachen gezond is, maar het uitgieren niet. We weten dat urineverlies tijdens je workout geen bewijs is van hard trainen, maar een bewijs van onvermogen van een vergeten stukje killerbody. Dat je daarvoor hulp zou moeten zoeken, zodat je bijvoorbeeld verzakkingsproblemen op latere leeftijd kunt voorkomen weten we ook (en doen we weinig). Maar dat de bekkenbodem ook een belangrijke rol speelt bijvoorbeeld bij lage rugklachten, bekkenpijn, buikpijn, last in je bil, bij je stuitje, in je ‘schaam’streek (kutwoord) of in je lies (m/v), dat weten mensen vaak niet merk ik. Ik ben in mijn praktijk veel bezig pijn-puzzeltjes op te lossen, waarbij ik eerst even terug moet naar de basis. Connectie maken. Hoofd, bekkenbodem, teen inderdaad. En ja als ik toch bezig ben, dan die knieën en die schouders er toch ook maar weer tussen. Pas bij connectie kunnen we aan de slag. Iets wat je niet kunt vinden, kun je niet trainen. En bij dat trainen kan 't ‘m zowel in beter aanspannen, als in beter loslaten zitten. Juist dat laatste is in onze drukke, maar zittende maatschappij met veel ingehouden buiken, eigenlijk vaak de grootste uitdaging. Pijn (fysiek of emotioneel) kunnen verder zorgen voor extra spanning. Zoek hulp als je dat herkent bij jezelf. Ga naar je huisarts. Je leven kan echt zoveel fijner <3
Enfin. Zullen we gewoon eens wat proberen?
Kijken hoe het zit met jouw connectie? Doe maar joh. Je zit nu toch ff twee tellen. En het is gratis.
Ga rechtop zitten. Op twee billen. Recht op je zitbeenbotjes.Voel (of voor de mannen: “registreer”) je zitbeenbotjes en maak vanaf die twee punten een denkbeeldige driehoek naar voren richting je schaambot.Maak zo’n zelfde driehoek vanaf je zitbeenbotjes naar achteren richting je stuitje.De ruitvorm die je nu in je hoofd gemaakt hebt van onder, dát is je bekkenbodem.Adem nu eens rustig IN richting je buik. Je ribbenkast wordt wat voller en je buik wat boller. Misschien merk je dat je INademing zorgt voor ONTspanning in de ruitvorm/bekkenbodem, misschien ook niet. Geen punt voor nu.Begin hoe dan ook gewoon aan je UITademing en maak daarbij de ruit steeds kleiner langs alle randjes. Hij trekt dus een beetje samen en naar binnen. In de volksmond/ mijn behandelkamer ook wel opslurpen, afknijpen, intrekken, ophijsen, binnenhalen of whatever. Maakt niet uit, maar focus en voel. En zónder billen he?! Zonder billen. Het is superbelangrijk dat je in staat bent om alléén je bekkenbodem aan te spreken. Zonder allerlei trucs en compensaties, want dáár krijg je dus inderdaad van die onderrug-, stuit-, bil-, etcetera-pijn van.Herhaal eens voor een ademhaling of 6-8 (Ca 1 minuut – als je merkt dat je die 6-8 ademhalingen in 20 seconden doet dan heb ik nog wel een ander blogje voor je…) Nog steeds geen idee waar je mee bezig bent? Misschien helpt het je dan om de ruit die je gemaakt hebt, iets meer cirkelvormig te denken en hem/haar liefkozend ‘Kwal’ te noemen. En dan liefst niet zo één die met oostenwind voor dood op het strand ligt, maar eentje die zich kalm en krachtig voortbeweegt. Zie je er eentje voor je? Al zwemmend, door zich steeds klein te maken van onderen om dan -in een moment van openen- weer nieuwe kracht te halen voor de volgende slag? Die sliertjes die eronderuit hangen hoef je er niet perse bij te denken… Al kan het omklemmen van een tampon ook een heerlijke cue zijn, maar dat terzijde. Kijk eens of je je ‘kwal’ op een inademing open kunt laten gaan en ‘m op je uitademing die krachtige zwemslag kunt laten maken je bekkenholte in. Tjongejonge ik hoor mezelf af en toe dingen zeggen… Naja beestje bij het naampje vind ik nu eenmaal. En alles voor het goede doel.
Nog steeds ‘Ik voel, ik voel, wat jij niet voelt’? Nee, zéker niet stoppen dan! Kop UIT het zand. En JUIST doorgaan met proberen te voelen/ registreren. Je hebt het nodig kennelijk. Probeer andere houdingen. Zijlig is vaak fijn om te proberen. Of liggend op je buik. Of doe het kunstje eens terwijl je druk geeft met je handen tegen elkaar bij het uitademen en het intrekken. Of lig op je rug en voel eens met je platte hand op je perineum wat er gebeurt bij het intrekken en het loslaten. En hoe voelt duwen/persen dan? Ook dat moet je kunnen, maar dat is duidelijk NIET hetzelfde als aanspannen.
En kijk tenslotte eens op de website van de NVFB als ik je nog een tip mag geven: www.bekkenfysiotherapie.nl Goed ook om te weten misschien is dat er speciale kinderbekkenfysiotherapeuten zijn, voor als je als denkt dat je kind misschien meer nodig heeft aan educatie dan jij hem/haar kunt bieden. En download ook absoluut vandáág nog even de gratis Bekkenbodem app op je telefoon. Hier zit nog veel meer uitleg en oefenstof in dan ik je hier in dit blogje kan geven en bevat bovendien een overzicht van bekkenfysio’s en betrouwbare adressen voor (sport)begeleiding tijdens/ na je zwangerschap. Doe je het niet voor jezelf, doe het dan voor je Prachtige kids.
JIJ moet het goede voorbeeld geven ouwe kwal van me.
Alles is moeilijk tot het makkelijk wordt. Go for it en maak het kinderspel!
Liefs, Miriam
